A. Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej
Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega następującym regułom:
1. Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; do celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:
2.
a) Wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym.
b) Wszelkie informacje zawarte w treści pozycji o materiale lub substancji odnoszą się do tego materiału lub substancji bądź w stanie czystym, bądź w mieszaninie lub w połączeniu z innymi materiałami lub substancjami. Również każda informacja o wyrobach z określonego materiału lub substancji odnosi się także do wyrobów wykonanych w całości lub w części z tego materiału lub substancji. Klasyfikowanie wyrobów stanowiących mieszaniny lub składających się z różnych materiałów lub substancji należy ustalać według zasad określonych w regule 3.
3. Jeżeli stosując regułę 2 b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:
a) pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru;
b) mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania;
c) jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 a) lub b), należy klasyfikować do pozycji, pojawiającej się w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie.
4. Towary, które nie mogą być klasyfikowane zgodnie z powyższymi regułami, powinny być klasyfikowane do pozycji odpowiednich dla towarów, do których są najbardziej zbliżone.
5. Oprócz powyższych postanowień, w odniesieniu do niżej wymienionych wyrobów należy stosować następujące reguły:
a) futerały do aparatów fotograficznych, instrumentów muzycznych, broni, przyborów kreślarskich, naszyjników oraz podobne opakowania, specjalnie dostosowane do przechowywania wyrobów lub ich kompletów, nadające się do długotrwałego użytkowania i występujące z wyrobami, do których są przeznaczone, należy klasyfikować razem z wyrobami, gdy są one normalnie z nimi sprzedawane. Reguły tej jednak nie stosuje się do opakowań, które całemu wyrobowi nadają zasadniczy charakter;
b) z zastrzeżeniem postanowień zawartych w regule 5 a), opakowania i pojemniki opakowaniowe (1), jeżeli są zazwyczaj stosowane do tego rodzaju towarów, należy klasyfikować razem z tymi towarami. Postanowienie to nie ma jednak zastosowania, jeżeli opakowania nadają się w sposób oczywisty do ponownego użytku.
6. Klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wynikających z powyższych reguł, stosując zasadę, że tylko podpozycje na tym samym poziomie mogą być porównywane. Odpowiednie uwagi do sekcji i działów mają zastosowanie również do tej reguły, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej.
B. Ogólne reguły dotyczące ceł
1. Stawki celne mające zastosowanie do przywożonych towarów pochodzących z państw, które są Umawiającymi się Stronami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu lub z którymi Unia Europejska zawarła umowy zawierające klauzulę najwyższego uprzywilejowania, są stawkami konwencyjnymi wskazanymi w kolumnie 3 tabeli stawek celnych. O ile z kontekstu nie wynika inaczej, te stawki konwencyjne mają zastosowanie do towarów innych niż te wskazane powyżej, przywożonych z dowolnego państwa trzeciego.
Konwencyjne stawki celne przedstawione w kolumnie 3 mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2020.
Jeżeli autonomiczne stawki celne są niższe niż stawki konwencyjne, mają zastosowanie stawki autonomiczne, przedstawione w formie przypisu.
2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy przewidziane są specyficzne autonomiczne stawki celne dla towarów pochodzących z niektórych państw lub w przypadku gdy preferencyjne stawki celne są stosowane zgodnie z umowami.
3. Ustępy 1 i 2 nie wykluczają stosowania przez państwa członkowskie stawek celnych innych niż te zawarte we Wspólnej taryfie celnej, jeżeli ich zastosowanie jest uzasadnione prawem Unii Europejskiej.
4. Cła wyrażone w postaci stawek procentowych są cłami ad valorem.
5. Symbol "EA" wskazuje, że towary nim oznaczone są obciążone "elementem rolnym" ustalonym zgodnie z załącznikiem 1.
6. Symbol "AD S/Z" lub "AD F/M" w działach od 17 do 19 wskazuje, że maksymalna stawka celna składa się ze stawki ad valorem powiększonej o cło dodatkowe dla niektórych rodzajów cukru lub za mąkę. To cło dodatkowe ustalane jest zgodnie z postanowieniami załącznika 1.
7. W dziale 22 symbol "€/% vol/hl" oznacza, że cło specyficzne, wyrażone w euro, musi być obliczane za każdą procentową objętość alkoholu za hektolitr. A zatem napój o procentowej objętości alkoholu wynoszącej 40 % musi być liczony w następujący sposób:
- "1 €/% vol/hl" = 1 € × 40 - cło w wysokości 40 € za hektolitr, lub
- "1 €/% vol/hl + 5 €/hl" = 1 € × 40 plus 5 € - cło w wysokości 45 € za hektolitr.
Dodatkowo, w przypadku jeżeli wskazana jest wartość minimalna (MIN), na przykład "1,6 €/% vol/hl MIN 9 €/hl", oznacza to, że cło obliczane na podstawie powyższej zasady musi być porównane z cłem minimalnym, na przykład "9 EUR/hl" i wówczas należy zastosować wyższe z tych dwóch ceł.
8. W przypadku gdy w działach od 17 do 19 i 21 wskazana jest wartość maksymalna (MAX), na przykład "(9 + EA) MAX (24,2 + AD S/Z)", oznacza to, że cło obliczane przez dodanie 9 % i "elementu rolnego" (EA) nie może przekroczyć sumy 24,2 % i dodatkowego cła za cukier ("AD S/Z").
C. Ogólne reguły mające zastosowanie zarówno do nomenklatury, jak i do ceł
1. O ile nie przewidziano inaczej, przepisy dotyczące wartości celnej, oprócz wartości dla wymiaru cła ad valorem, będą stosowane dla ustalenia wartości, na podstawie których ustalony został zakres poszczególnych pozycji lub podpozycji.
2. W przypadku towarów podlegających opłacie za masę oraz masy, w odniesieniu do której definiowany jest zakres niektórych pozycji lub podpozycji, przyjmuje się:
a) w przypadku odniesienia do "masy brutto", łączną masę towarów oraz wszystkich materiałów opakowaniowych i pojemników opakowaniowych;
b) w przypadku odniesienia do "masy netto" lub po prostu do "masy" bez wyszczególnienia, masę samych towarów bez jakichkolwiek materiałów opakowaniowych i pojemników opakowaniowych.
3. Równowartość euro w walutach krajowych państw członkowskich, innych niż uczestniczące państwa członkowskie zdefiniowane w rozporządzeniu Rady (WE) nr 974/98 (2) (zwanych dalej "nieuczestniczącymi państwami członkowskimi"), należy ustalać zgodnie z art. 53 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (3).
4. Towary zakwalifikowane do uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich końcowe przeznaczenie:
Jeżeli cło przywozowe mające zastosowanie na mocy porozumień w sprawie końcowego przeznaczenia do towarów o szczególnym końcowym przeznaczeniu nie jest niższe niż to, które w innym przypadku miałoby zastosowanie do towarów, wymienione towary należy klasyfikować do kodu odnoszącego się do końcowego przeznaczenia, a art. 254 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 nie ma zastosowania.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
